Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

Η Ουάσιγκτον απειλεί τον Άσαντ, επειδή βομβαρδίζει τους ισλαμοσυμμορίτες


Η Ουάσιγκτον απειλεί τον Άσαντ, επειδή βομβαρδίζει τους ισλαμοσυμμορίτες
Η ένταση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης αυξάνεται στο μέτωπο της Συρίας, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους αντιλαμβανόμενοι ότι οι μισθοφόροι τους χάνουν τον πόλεμο προσπαθούν να εκτραχύνουν την κατάσταση και να οδεύσουν σε μια απ’ ευθείας στρατιωτική αντιπαράθεση με την Μόσχα στην Μέση Ανατολή. Τα προς τούτο σημάδια είναι πολλά και εμφανή. Τις τελευταίες ημέρες οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έβαλαν με βολές πυροβολικού από τα σύνορα θέσεις υποτίθεται των ισλαμοσυμμοριτών στην Συρία, στην πραγματικότητα όμως έβαλαν κατά θέσεων των Κούρδων πολιτοφυλάκων της οργάνωσης PYD που πολεμούν τους τζιχαντιστές, ενώ το Ισραήλ επιτέθηκε με μαχητικά αεροσκάφη εναντίον θέσεων των κυβερνητικών δυνάμεων της Δαμασκού στην νότια Συρία για να προσφέρει κάλυψη στους κανίβαλους βαχαμπιστές.

Ταυτόχρονα η βρόμικη προπαγάνδα της Δύσης γύρω από τα τεκταινόμενα στην ανακατάληψη της πόλης Χαλέπι από τις δυνάμεις του Άσαντ συνεχίζεται με αμείωτο βαθμό, καθημερινά τα σιωνιστικά ΜΜΕ ανακαλύπτουν «αθώα» θύματα τα οποία υποφέρουν και σκοτώνονται από τις επιδρομές της ρωσικής και συριακής πολεμικής αεροπορίας.
Οι ΗΠΑ και οι συνοδοιπόροι της αμερικανοσιωνιστικής πολιτικής έχουν αντιληφθεί ότι ο στόχος τους να διαλύσουν της Συρία δεν μπορεί προφανώς να υλοποιηθεί με τους μισθοφόρους τους τζιχαντιστές και διακινδυνεύουν την ευθεία στρατιωτική σύγκρουση με την Ρωσία στο έδαφος της Συρίας. Οι ΗΠΑ αφού παραβίασαν συστηματικά το γράμμα και πνεύμα του Διεθνούς Δικαίου εισβάλλοντας δια των αντιπροσώπων-μισθοφόρων τους στην χώρα αυτή, με διακηρυγμένη πρόθεση να απομακρύνουν τον νόμιμα εκλεγμένο Άσαντ από την εξουσία, στα πρότυπα της Λιβύης και της Αιγύπτου, και να τον αντικαταστήσουν με μια κυβέρνηση πρακτόρων-υπαλλήλων τους που θα προωθούσε τα διαλυτικά τους σχέδια, τώρα προειδοποιούν και απειλούν την κυβέρνηση της Συρίας να παύσει να βομβαρδίζει τους «μετριοπαθείς αντικαθεστωτικούς» που στην ουσία όμως είναι σύμμαχοι του Ισλαμικού Κράτους, ειδ’ άλλως θα υπάρξουν αντίποινα από την αμερικανική πολεμική αεροπορία, γνωρίζοντας ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα αντιδρούσε δυναμικά η Μόσχα.
Η υποκρισία και η εξαπάτηση της Ουάσιγκτον για το θέμα αυτό έχει φτάσει σε επικά επίπεδα. Με άλλα λόγια οι Αμερικανοί λένε ότι οι ισλαμοσυμμορίτες που χάνουν τον πόλεμο στην Συρία και στο Ιράκ θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν της υποστήριξης των ώστε να μην εξοντωθούν τελείως, ενώ ταυτόχρονα η προπαγάνδα τους διατυμπανίζει ότι η Δαμασκός και η Μόσχα βομβαρδίζουν αθώα θύματα και θα πρέπει οι ΗΠΑ να επέμβουν για να τα σώσουν από τους «κακούς» Άσαντ και Πούτιν. Δηλαδή η Συρία απειλείται με πόλεμο από τις ΗΠΑ επειδή προσπαθεί να εξουδετερώσει τους κανίβαλους ισλαμοσυμμορίτες στο έδαφος της.
Η υποκρισία των ΗΠΑ συνοδοιπορείται από όλους τους συμμάχους της, της Αθήνας μη εξαιρουμένης. Το υπουργείο Εξωτερικών σιωπά εδώ και 6 χρόνια για τα εγκλήματα των τζιχαντιστών εναντίον του λαού της Συρίας, σιωπά για την εξόφθαλμη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου στην Συρία από τις ΗΠΑ. Και μετά ζητά διεθνή συμπαράσταση για τα εγκλήματα των Τούρκων στην Κύπρο και την παραβίαση του ίδιου αυτού Διεθνούς Δικαίου, όχι μόνο στην Μεγαλόνησο αλλά και στο Αιγαίο. Πιο πράκτορας-υπάλληλος πεθαίνεις.
Το σχέδιο των Αμερικανοσιωνιστών μετά την αποτυχία των μισθοφόρων τους είναι να οξύνουν την κατάσταση με τους Ρώσους μέχρι της ευθείας στρατιωτικής σύγκρουσης, με την ελπίδα ότι η Μόσχα την τελευταία στιγμή θα θελήσει να διαπραγματευτεί το καθεστώς της Συρίας και τον κατακερματισμό της χώρας σε κρατίδια-δορυφόρους. Οι Αμερικανοσιωνιστές διακινδυνεύουν μια στρατιωτική σύγκρουση με μια άλλη πυρηνική δύναμη, συνεπικουρούμενοι από το ΝΑΤΟ που εξακολουθεί να έχει ως στόχο την διάλυση της Συρίας κατά τα πρότυπα της Λιβύης.
Η επιτυχής στρατηγική του Πούτιν και του Άσαντ αναγκάζει την Ουάσιγκτον να ανανεώσει τους στόχους της στην Συρία. Το διακύβευμα είναι:  Ή θα προχωρήσει σε ευθεία αντιπαράθεση με την Ρωσία ή θα υποχωρήσει και θα θάψει τα σχέδια της τουλάχιστον για την Συρία.
Γ. Λιναρδής