Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017

Η κυβέρνηση μετέτρεψε τη λευκή επιταγή Τσακαλώτου σε σημαία αντίστασης κατά του ΔΝΤ


Η κυβέρνηση μετέτρεψε τη λευκή επιταγή Τσακαλώτου σε σημαία αντίστασης κατά του ΔΝΤ
Γράφει ο Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Ο ψύχραιμος σχολιασμός της επικαιρότητας σε ότι αφορά τους χειρισμούς της κυβέρνησης για το μείζον θέμα της αξιολόγησης, είναι, ίσως, το δυσκολότερο εγχείρημα ακόμα και για τον πλέον μεροληπτικό υπέρ της κυβέρνησης αρθρογράφο. Τα πληρωμένα δημοσιεύματα με τα οποία ο ελεγχόμενος Τύπος επιχειρεί να παρουσιάσει την κυβέρνηση ως ανάχωμα απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις των ξένων δανειστών ωχριούν μπροστά στο αδιέξοδο στο οποίο αυτή έχει περιπέσει, εξαιτίας της ανείπωτης δουλικής στάσης της προς ικανοποίηση κάθε αιτήματος των θεσμών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας εξαντλήσει κάθε περιθώριο επικοινωνιακής εκμετάλλευσης της υπόθεσης γύρω από την αξιολόγηση, τώρα επιδίδεται σε ένα χυδαίο παιχνίδι δημιουργίας εντυπώσεων με πρωτεργάτες τους ίδιους κομπάρσους που έλαβαν μέρος στην περίφημη διαπραγμάτευση. Είναι αυτοί που προσέτρεξαν στους δανειστές κρατώντας «λευκή επιταγή» στα χέρια, πρόθυμοι να υπογράψουν άρον-άρον οτιδήποτε τους ζητηθεί από τους θεσμούς, που γύρισαν στην Ελλάδα με τη σημαία της επανάστασης, παριστάνοντας τους νικητές.
Ο ίδιος ο Τσακαλώτος, που μόλις πρόσφατα ταξίδεψε εκτάκτως στις Βρυξέλλες προς διευθέτηση των εκκρεμοτήτων για το κλείσιμο της αξιολόγησης, δηλαδή την άνευ όρων αποδοχή της περαιτέρω μείωσης του αφορολόγητου ορίου και την περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, επέστρεψε στην Ελλάδα τόσο «προβληματισμένος» που τελικά αποφάσισε να μοιραστεί τις σκέψεις του με την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος του, ενώπιον της οποίας άσκησε δριμεία κριτική κατά ΔΝΤ και του τρόπου με τον οποίο αυτό επιχειρεί να ολοκληρώσει την αξιολόγηση.
Συγκεκριμένα ο Τσακαλώτος είπε ότι το ΔΝΤ δεν ενδιαφέρεται για το μέγεθος του πλεονάσματος το 2019, αλλά το χρησιμοποιεί για να σπρώξει την Ελλάδα σε μεταρρυθμίσεις για το αφορολόγητο και το συνταξιοδοτικό, όταν το περασμένο καλοκαίρι η Ελλάδα ολοκλήρωσε δυο σημαντικές μεταρρυθμίσεις σε αυτούς τους τομείς. Στα όσα καταλόγισε εις βάρος των δανειστών ο υπουργός των οικονομικών καταχειροκροτήθηκε από το κομματικό ακροατήριο και ευθύς αμέσως οι ενημερωτικές ιστοσελίδες και ο έντυπος Τύπος πλημμύρισαν με δημοσιεύματα συνοδευόμενα από τίτλους που παραπέμπουν στην εποχή της... εθνικής αντίστασης!
Γιατί λοιπόν ο Τσακαλώτος στρέφεται κατά του ΔΝΤ και μάλιστα ενώπιον των μελών της κυβέρνησης και δεν κάνει το απλούστερο, να επαναλάβει δηλαδή αυτές τις φράσεις ενώπιον των εκπροσώπων των θεσμών, κατά τις αλλεπάλληλες επισκέψεις στις Βρυξέλλες; Γιατί δεν ξεκαθαρίζει στους θεσμούς ότι η χώρα αδικείται από τις παράλογες απαιτήσεις τους και πως τα προσχηματικά ζητήματα που άπτονται της αναπροσαρμογής του φορολογικού και συνταξιοδοτικού πλαισίου δεν είναι παρά ο προάγγελος μιας νέας οικονομικής καταστροφής για την Ελλάδα;
Γιατί λίγα εικοσιτετράωρα πριν η «σκληρή διαπραγμάτευση» έγινε δια της άνευ όρων συνθηκολόγησης και με την υπογραφή όλων των μέτρων που σήμερα ο Τσακαλώτος κατονομάζει ως παράλογα. Γιατί η κυβέρνηση προσήλθε στις Βρυξέλλες με μοναδικό σχέδιο την συμφωνία πάνω σε κάθε αιτίαση των τοκογλύφων και την μετέπειτα ανάδειξη της υποτέλειας της σε πράξη ηρωισμού, όπερ και αποδεικνύεται από τους πανηγυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύναψη μιας ακόμα συμφωνίας.
Με απλά λόγια η κυβέρνηση χειροκροτεί τον εαυτό της επειδή το μόνο που κατάφερε είναι να θεσπίσει νέα αιματηρά μέτρα εις βάρος του λαού που τόσα χρόνια υποφέρει από την κατάρα του μνημονίου.